Marseille

Marseille

Eerste tram: 1900

Spoorbreedte: 1.435 mm

Aantal lijnen: 3
Netlengte: 13 km

Een Flexity Outlook tram

De laatste PCC-tram op lijn 68

De tram in Marseille (Tramway de Marseille) is één van de drie trambedrijven in Frankrijk die de tweede helft van de 20e eeuw overleefd hebben. Marseille was in Frankrijk de tweede stad waar een tramlijn geopend werd. Vandaag de dag is de tram onderdeel van de RTM (Régie des Transports de Marseille).

Geschiedenis[]

Algemeen[]

Zoals in vele grotere steden werd in de 19e eeuw in Marseille een paardetram aangelegd. De eerste lijnen werden op 23 januari 1876 in bedrijf gesteld. Vanaf 1892 volgde de overgang naar de stoomtram en vanaf 1900 volgde de electrificatie. Vanaf 1905 werden trams aangeschaft op draaistellen en werden ook de voorsteden op het net aangesloten.

In 1939 waren er 430 trams en 350 bijwagens in dienst, waaronder 33 bijwagens die het jaar daarvoor uit Paris waren overgenomen. Met deze trams werden op 71 lijnen diensten uitgevoerd.

Lijn 68[]


Lijn 68 tot in 2004

Zoals in zoveel Franse steden in de tweede helft van de 20e eeuw gold de tram meer als een hindernis dan als een gewenste verkeersdeelnemer. Het tramnet kromp ineen van een uitgebreid net, met een maximale lengte van 178 kilometer, tot een klein stukje van 3 kilometer. Dit was het restant van de in december 1893 in gebruik gestelde lijn 68. Deze lijn overleefde slechts omdat er een tunnel van 600 meter lengte in het traject aanwezig was die niet voor bussen geschikt was.

Op 8 januari 2004 werd ook deze lijn opgeheven. Met een nieuw lijnnummer en een omvangrijke opknapbeurt is deze lijn in juli 2007 weer in gebruik genomen als onderdeel van het nieuwe tramnet. Bij de vernieuwing van de tunnel werd echter vertraging opgelopen waardoor dit traject pas weer in 2008 bereden kan worden.

De nieuwe tram[]

Tramnet[]

T1 Noailles ↔ Les Caillols
T2 Arenc-Le Silo ↔ La Blancarde
T3 Arenc-Le Silo ↔ Place Castellane

Op 30 juni 2007 werd de eerste van drie nieuwe tramlijnen in dienst gesteld. Deze lijn loopt in west-oost richting en gebruikt het oostelijke deel van de voormalige lijn 68.

Op 8 november 2007 werd een tweede lijn in dienst gesteld. Het SNCF station La Blancarde werd hiermee en verkeersknooppunt voor het plaatselijke en regionale verkeer. Hier is ook een overstappunt tussen de twee tramlijnen en in 2009 wordt hier ook een nieuw metrostation geopend.

Verdere verlengingen zijn gepland voor de zomer van 2008. Uiteindelijk moet een net van 16 kilometer ontstaan waarbij zich elke 400 meter een halte bevind. In het net zijn dan 5 overstapplaatsen op de metro. Bovendien zijn dan langs alle tramtrajecten in totaal 2000 bomen gepland.

In de spits rijden de trams in een 4-minuten interval, zodat er per uur 4000 reizigers vervoerd kunnen worden. Hiervoor werden 40 trams aangeschaft, waarvan er 36 voor de normale dienst nodig zijn en 4 als reserve dienen.

Materieel[]

De trams zijn van het type Flexity Outlook en werden door Bombardier in Wien geleverd. De inbedrijfname gebeurde op een testtraject van de tram in Wien. De trams hebben een lengte van 32,5 meter en zijn 2,4 meter breed. De voorzijde van de tram doet denken aan een schip, een verwijzing naar de betekenis van Marseille als grootste zeehaven van Frankrijk.